Diëtiste blog: Overvloed ipv tekort

Je bord leeg eten, wie is er zo opgevoed? De kans is groot dat jij het moest van je ouders én al zeker van je grootouders. Ik begrijp ook helemaal vanwaar dat komt, conditionering uit het heden én uit het verleden. Oorlog, nog niet zo lang geleden, maakt dat tot makkelijk 4 generaties verder nog steeds een schaarste-gevoel heerst betreft voeding. Het spreekt voor zich dat elk hapje dat destijds te vinden was, niet verloren mocht gaan. In de loop van de na-oorlogse generaties werd de conditionering bewaard en mondt dit uit in telkens je bord leeg eten, eten over je verzadigingspunt heen. Eten over lichamelijke seinfuncties en negeren van fysiologische signalen, de honger voorbij en ver wegraken van het intuïtief eetgedrag. Maar alle respect voor wat goedbedoelde opvoedingsregels waren. Vandaag draait het ook om ethische kwesties, gooien wij hier eten weg terwijl zo veel mensen in de wereld honger lijden? Ook duurzaamheid en ecologische impact spelen een rol in ons eetgedrag.

Maar zeg nu zelf, laat ons leven in het heden, niet in het verleden, wel bewust van de toekomst. Onze toekomst en de toekomst van volgende generaties.

Laat ons vandaag redeneren rond eetgedrag op een passende wijze, laat ons kijken naar de luxe en overvloed die we hebben. Als dankbaarheid zouden we moeten kopen wat we fysiologisch nodig hebben, niet meer en niet minder. Uitgebalanceerd eetgedrag kan onderdeel zijn van een duurzame voedselketen én een gezond gewicht. Eet niet alles op wat je nog in je bord hebt liggen. Stop restjes in de diepvries, maak er morgen een lunch mee of verwerk het in de soep. Koop niet meer dan nodig. Koop streekgebonden en kwalitatieve voeding ipv massa’s industriële voeding. Kwaliteit boven kwantiteit. Ik besef dat weten wat je lichaam nodig heeft, welke porties, welke kwaliteit tegen een correcte prijs niet altijd eenvoudig is, maar daar bestaan diëtisten net voor. Loop je aan tegen foute conditionering, fout eetgedrag vanuit schaarste, zoek dan hulp!

En besef ook dat er morgen nog genoeg te eten valt, vandaag moet dus niet alles op. Een hapje uitstellen kan ook deugd doen . Op is op, ok maar genoeg is ook genoeg!

Voor een emo-eter is dit een (te) technische benadering en is stoppen met eten op bepaalde momenten helemaal niet zo eenvoudig. Maar ook voor hen kan de boodschappen helpend zijn, leven in overvloed wil ook zeggen, geloven in overvloed van kansen, ook voor jou bestaat de juiste hulp. Want wanneer je een eetbui hebt zoek je een overvloed, maar eigenlijk handel je vanuit een tekort. Net omdat we eten in overvloed hebben in onze moderne maatschappij gaan we onze emotionele behoeften en tekorten counteren met de troostende overvloed van voeding. En neen, voel je aub niet schuldig want dat is een sterke emotie die je net weer drijft in een tekort-mindset. Kom je er niet uit, zoek dan een helpende hand om de keten te doorbreken!

Heeft er iemand het aantal keren geteld dat ik het woordje overvloed heb gebruikt?? Me dunkt dat ik je aan het reconditioneren ben ;-)

Stop met denken in schaarste, zie en voel de overvloed!!!