Diëtiste blog: Ik heb geen karakter

Ik heb geen karakter

Veruit de zin die ik in mijn carrière het meest hoorde in mijn praktijk. Ik ben van plan mijn job als diëtiste nog vele jaren uit te oefenen maar ... het zal moeilijk worden om deze vaak gehoorde overtuiging van de top te stoten.

Ik hoor het zo vaak en o wat hekel ik deze uitspraak! Ik erger me natuurlijk nooit aan de persoon zelf die de uitspraak doet maar het legt toch telkens opnieuw bloot hoe we de neiging hebben om onszelf neer te halen. De vraag die ik dan stel aan mijn klant (nadat ik mijn streepje in mijn notitieboek wederom heb gezet achter de top van belemmerende overtuigingen): waar ben je trots op in je leven? Of wat heb je al bereikt in je leven zonder dat dit zonder slag of stoot ging? Kreeg jij je getuigschrift of diploma zomaar of heb je daarvoor moeten werken? Ik vermoed niet dat je het gekregen hebt bij de bakker na een volle klantenkaart...

We hebben allemaal al wel iets om trots op te zijn.  We hebben een getuigschrift/ diploma, we hebben een huis gekocht, verbouwd, gebouwd. We hebben mogelijks sportieve doelen gehaald, of een prachtige carrière. Of jouw droompartner aan de haak kunnen slaan. Er is vast wel iets waar jij ook trots op bent.

Het probleem stelt zich dus vaak niet in ‘ik heb geen karakter’ maar wel in ‘wat heb ik ervoor over, hoe hard wil ik vechten’ of ‘hoe hard stoort de verstoorde relatie met voeding je momenteel zodat je er wil voor gaan vechten?’ 

Het tweede issue met voeding en gewicht is dat het makkelijker is om jezelf weg te cijferen en carte blanche te geven. Niemand (tenzij tante Julia die zegt dat je toch weer verdikt ben) zal je snel becommentariëren over je gewicht of voedingsgedrag. Je prestaties op het werk daarentegen worden continu geëvalueerd en het oordeel van je baas of collega's wordt gevreesd. Zo zijn we ook gevoeliger aan de beoordeling van de juf van je kids  – > stel je voor dat ze ziet dat ze vuile nageltjes hebben! We kunnen ons met andere woorden veel langer wegsteken achter voeding en gewicht dan op andere thema’s.

Mijn hele pointe draait om wat mensen zelf zo graag willen, een gezond stabiel gewicht. Wat heb je ervoor over en hoeveel tijd en energie wil je erin investeren. Investeren voor jezelf, omdat je zelf je levensstijl wil veranderen. Reflecteer ook eens hoe jij je eigen inspanning tot resultaat kan beoordelen.

TIP 

Denkoefening

Op een schaal van 0-5, hoe gemotiveerd ben jij om te komen tot verandering van je eetgedrag?

Wat motiveert je exact?  

Waar ben jij trots op? Wat realiseerde je reeds met al je kracht en doorzettingsvermogen? En ik weet zeker dat je ergens trots op bent, dus niet te bescheiden aub!

Vragen of bedenkingen?

Klaar om inspanning te leveren, voor jezelf en niet voor een ander?